19-1: Coromandel

19 januari: Otama beach en Coromandel

De bestelling is door gekomen: vandaag weer een prachtige dag met veel zon ondanks de slechte weervoorspelling. Zouden we in Nederland ook meer moeten hebben. Coromandel is ineens een klein paradijs: mooie baaien, violetkleurige zee, zacht glooiende groene heuvels.

In de ochtend gaan we eerst naar een strand 17 km verder op wat in de brochures wordt aangeprezen als marvelous. We maken ons op voor de gebruikelijke stranddrukte maar wat blijkt als we over gravel road aanrijden: er is niemand op dit prachtige 2 kilometer lange strand met mooie golven. Er zijn verder ook geen faciliteiten zoals een strandtent of stoelen. (voor wie zou je zeggen) alleen maar wat vakantiehuizen in de verte. Ineens besef je weer dat dit NZ is waar er veel ruimte is en de toeristen die er zijn verzamelen, zich rond de baaien waar boten kunnen aanleggen. Mogelijk hebben ze juist behoefte aan gezelschap en trekt een verlaten strand niet echt aan.

Daarna door naar het plaatsje Coromandel, klein, schitterend gelegen tussen een aantal eilandjes. We maken hier een wandeling van een uur eerst langs de zee en dan door het bos met de beroemde en sterk bedreigde Kauri bomen. Dit is een endemische boom en komt in de wereld alleen voor in het noorden van het Noordereiland. Normaal loop je een boom gewoon even voorbij maar deze dwingt toch echt respect af: hij heeft een enorme omvang van rond de 10 meter, wordt 50 meter hoog en is pas na 850 jaar volgroeid. De ouderdom van de boom die wij zien ligt tussen de 1000 en 2500 jaar. Begrijpen ook steeds beter dat in NZ land er met veel zorg wordt omgegaan met de vegetatie die vaak enig in zijn soort is in de wereld. Rijden daarna terug naar Whitianga om op ons terras met een glas witte wijn  (Stoneleigh sauvignan blanc uit Marlborough voor de liefhebbers) van het uitzicht te genieten.